Değişen ben değilim,
Dönüşen savaş.
Yaşlanmakla ıslanmak aynı şey:
Bir yağmurun gölgesinde ihtiyarlamak.
Şimdi ölüm bile yetmiyor,
Acılarımızı tartmaya,
Dostlar,
Alıngan bir sahili pinekliyorlar.
Bir merhaba’yı bıçaklar gibi artık,
Selamlaşmalar…
Değişen ben değilim,
Dönüşen savaş.
Artık zaman bile yetmiyor,
Yaşadığımızı sanmaya.
Yine de ışıklar bu kenti,
Güzelmiş gibi gösteriyor.
Geceleri…
Geceler…
.......................
Seni aklıma düşüren,
Yerçekimi değil.
Yalancı yıldızlar.
Öyle uzaksın ki;
Üflesem soğuyacaksın.
Sarılsam okyanus.
Bir aşka yetecek kadar,
Ve anımsatacak kadar,
Sebepsiz bir ölümü,
Acılarımız,
Ve kafiyelerimiz var…
İşte hepsi bu kadar….
Yılmaz Erdoğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder